Dyskusja na temat ochrony dzieci przed pornografią toczy się zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii. Pomimo tego, że w debatę w obydwu krajach włączają się politycy, urzędnicy, organizacje pozarządowe oraz biznes, wyniki tych rozmów oraz rezultaty prac różnią się między sobą diametralnie. W Wielkiej Brytanii doszło do istotnych inicjatyw samoregulacyjnych po stronie biznesu, konstruktywnej dyskusji z rządem oraz wdrażania przepisów rangi ustawowej, do których już obecnie dostosowuje się nawet przemysł pornograficzny. Istnieje tam konsensus polityczny, że interes dzieci jest najważniejszy. W Polsce dyskusji merytorycznej jest mało i zazwyczaj strony debaty okopują się na z góry ustalonych pozycjach, nie chcąc iść na żadne ustępstwa. W konsekwencji, kiedy w Wielkiej Brytanii dyskutuje się, jakie rozwiązania systemowe dałyby najlepszą możliwą skuteczność w istniejących okolicznościach biorąc pod uwagę różne uzasadnione interesy obywateli, biznesu i państwa, w Polsce dochodziliśmy dotąd do wniosku, że skoro temat jest trudny, to nie ma sensu podejmować żadnych działań systemowych.
Zdaniem Stowarzyszenia Twoja Sprawa, w dyskusji na temat ochrony dzieci przed pornografią powinniśmy przyjąć pewne założenia wyjściowe.
- Po pierwsze, należy zmieniać podejście, zgodnie z którym model biznesowy przemysłu pornograficznego i innych uczestników obrotu, którzy czerpią z niego korzyści jest ważniejszy od interesu dzieci i młodzieży.
- Po drugie, należy pamiętać, że rozwiązania technologiczne, legislacyjne i samoregulacyjne nie zastąpią edukacji, w szczególności edukacji rodziców. Oba te obszary muszą się wzajemnie uzupełniać. Nie jest jednak możliwe, aby sama edukacja przyniosła pożądane efekty.
- Po trzecie, celem rozwiązań w dziedzinie technologii, legislacji i samoregulacji nie jest wyeliminowanie każdej możliwości zapoznania się z treściami pornograficznymi przez nieletnich . Jest nim przede wszystkim ograniczanie skali stałej konsumpcji pornografii w największym możliwym zakresie. Liczy się więc efekt skali, a to, że część dzieci i młodzieży będzie sięgać po pornografię jest oczywiste i nie może powodować, iż nie podejmuje się żadnych działań systemowych (podobnie jak nie czyni się takiego założenia przy sprzedaży alkoholu).
- Po czwarte, ograniczenia dostępu do pornografii powinny dotyczyć tylko dzieci. Należy poszukiwać takich narzędzi, które zapewnią jak najwięcej prywatności osobom pełnoletnim.
- Po piąte, należy dążyć do ochrony dzieci przed przypadkowym zapoznaniem się z treściami pornograficznymi.
- Po szóste, należy wdrażać rozwiązania, które w przypadku zastosowania narzędzi kontroli rodzicielskiej, pomogą uniknąć ryzyka błędnej kategoryzacji treści, tj. takich, które w sposób błędny uznają, że dana treść jest treścią pornograficzną.
- Po siódme, potrzeba wspólnych działań wielu instytucji i interesariuszy.
